تحلیل فضایی فقر شهری با تاکید بر انگاشت عدالت فضایی (محله مورد بررسی: گلشن گرگان)

سکونتگاه های غیررسمی در واقع مناطق فقیر شهری هستند که در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و کالبدی دارای شاخص‌هایی هستند که این مناطق را نسبت با سایر مناطق شهری دچار رکود و انزوا می‌سازد و به‌نوعی به شکل سکونتگاه‌های غیررسمی نمود عینی می‌یابد. این مقاله به تبیین فقر شهری و سکونتگاه‌ غیررسمی محله گلشن گرگان از منظر دیدگاه تجدید حیات شهری پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی، و از نوع تحقیق کاربردی است. اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی و با ابزار پرسشنامه و مصاحبه به‌دست‌آمده است، برای نمونه گیری به دلیل ناهمگن بودن جامعه از لحاظ ویژگی های اجتماعی-اقتصادی در محله گلشن،ازروش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. توزیع پرسشنامه درون هر خوشه، با روش تصادفی ساده صورت گرفته است با این شرط که افراد بیش از 6 ماه در محله سکونت داشته باشند. حجم نمونه تحقیق، با سطح اطمینان95% و 05/0=q=p و مقدار خطای 1/0=d و به دلیل نمونه گیری خوشه ای و با حجم جامعه 30800 نفر، معادل 264 نفر محاسبه گردیده است. تحلیل داده ها با نرم افزار spss، نسخه 16.0 انجام و سنجش وضعیت هر متغییر در محله، از طریق آزمون t test و تعیین همبستگی شاخص ها نسبت به هم و نسبت به کل، از طریق آزمون پیرسون تعیین شده است.