بررسی اثرات کارآفرینی روستایی در توسعه متوازن منطقه ای (نمونه موردی : روستای آبنیک منطقه یک تهران)

در سالهای اخیر بازسازی و توسعه روستایی به منظور پیشگیری از تبعات مهاجرت روستاییان به شهرها مورد توجه جدی سیاستگذاران قرار گرفته و راهکار توسعه کارآفرینی نقش مهمی ایفا نموده است. در برنامه ریزی منطقه ای،لزوم اتخاذ رویکرد فضایی که تمام سکونتگاه های روستایی و شهری در کشور، سبب شکل گیری نوعی از توسعه منطقه ای متناسب با همین رویکرد شده است. وجود جاذبه های متعدد گردشگری و پرورش گیاهان دارویی در روستای آبنیک ، فرصت بالقوه مهمی برای توسعه روستایی این منطقه از کشور است. بر این اساس هدف مقاله حاضر، بررسی اثرات کارآفرینی روستایی در توسعه متوازن منطقه ای می باشد و همچنین از مزایای روستای آبنیک می توان در توسعه منطقه ای آن بهره جست که سبب افزایش اشتغال و بهبود شرایط اقتصادی منطقه نیز می گردد. امروزه تمامی جوامع به نوعی با معضل بیکاری دست به گریبان هستند که کارآفرینی و ایجاد اشتغال سبب کاهش مهاجرت و توازن منطقه ای می شود و ابعاد معضل بیکاری ، تمامی بخش ها از جمله امور اجتماعی،فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی و امنیتی را نیز متاثر ساخته است در نتیجه کارآفرینی روستایی زمینه ی توانمند سازی و ظرفیت سازی در بین ساکنین روستا را فراهم می کند. در تحقیق حاضر،روش تحقیق براساس هدف ، از نوع کاربردی و براساس روش و ماهیت توصیفی- تحلیلی و روش تجربی-پیمایشی است بنابراین در سوابق موضوع تحقیق از مطالعات کتابخانه ای و برای جمع آوری اطلاعات با توجه به ماهیت تحقیق از روش های میدانی استفاده و در نهایت با توجه به بررسی حجم نمونه موردی به ارائه راهکار و پیشنهادات پرداخته شده است