اولویت بندی عوامل موثر در دسترسی عابر پیاده به اتوبوس در شهر آمل با استفاده از تحلیل عاملی

در عرصه توسعه حمل و نقل پایدار می توان به موضوعاتی نظیر توسعه حمل و نقل عمومی، هوشمند سازی سیستم حمل و نقل عمومی، پیاده مداری، دوچرخه سواری، ارایه کاربری های مختلط و خدماتی در محلات مختلف شهر، توسعه پیرامونی ایستگاههای حمل و نقل عمومی از لحاظ ارایه خدمات و ... اشاره کرد. هدف این تحقیق اولویت بندی عوامل موثر بر کیفیت دسترسی عابرین پیاده به سیستم حمل و نقل عمومی به منظور رسیدن به یک سیستم حمل و نقل پایدار میباشد. این توسعه می تواند در زمینه پیاده روی، دوچرخه سواری و حمل و نقل عمومی، دسترسی به کاربری ها، وجود کاربر های مختلط پیرامون ایستگاه های حمل و نقل عمومی و ... باشد که در واقع اصول توسعه حمل و نقل پایدار می باشد و باعث افزایش دسترسی و کاهش جابجایی برای افراد جامعه در محلات شهری و پیرامون ایستگاه های حمل و نقل عمومی می شود، به منظور دستیابی به این هدف ابتدا با توجه به بررسی تحقیقات گذشگان و بررسی عوامل مختلف در آن ها و همچنین شناخت کافی از محدوده مورد مطالعه (شهر آمل)، عوامل موثر بر کیفیت دسترسی عابرین پیاده به ایستگاه های حمل و نقل عمومی تعیین شدند، سپس با تدوین پرسشنامه گردآوری داده ها مربوط به عوامل موثر با استفاده از روش تحلیل عاملی به اولویت بندی آن ها در شهر آمل پرداخته شد. نتایج تحلیل عاملی در خصوص 10 متغیر نشان داد که عواملی همچون به ترتیب زمان و مسافت مناسب دسترسی به ایستگاه ها، تجهیزات و مبلمان برای عابر جهت دسترسی، خدمات ارایه شده (نظیر کاربری های مختلف) در نزدیکی ایستگاه مبدا و یا ایستگاه مقصد، میزان پوشش برای رسیدن به مقاصد دیگر در نقاط مختلف شهر، تعداد مناسب ایستگاه حمل و نقل عمومی، وضعیت شبکه پیاده پیرامونی ایستگاه های حمل و نقل عمومی از مهمترین موارد در توسعه سیستم حمل و نقل عمومی به جهت دسترسی عابر پیاده به آن می باشد.