بررسی نقش تغییر اقلیم بر دبی حوضه آبریز قزل اوزن با استفاده از روش های کمی و gis

اهمیت منابع آبی در هیچ جای جهان بر کسی پوشیده نیست و مدیریت آن از اهم کار دولت ها است. از این بین حوضه آبریز رودخانه قزل‌اوزن- سفیدرود از حوضه‌های آبریز رودخانه‌ای مرزی ایران می‌باشد که از ویژگی‌های منحصر به فرد آن می‌توان به حضور 8 ذینفع در آن اشاره نمود که استان‌های کردستان، زنجان، آذربایجان شرقی، اردبیل، همدان، قزوین، تهران و گیلان را شامل می‌شود. از این رو توجه به آن از سرچشمه آن در کردستان تا کنترل آن در مقصد می تواند پیامدهای مثبتی را بدنبال داشته باشد. با این حال پدیده تغییر اقلیم نیز از عواملی است که بر میزان دبی رودخانه قزل اوزن در تمامی استان های محل عبور طی سالهای گذشته تاثیر گذاشته و توانسته آثار مثبت و منفی از خود بر جای گذارد. تا جایی که می توان ادعا نمود رودخانه قزل‌اوزن- سفیدرود به یکی از پر چالش‌ترین حوضه‌ها در بحث تخصیص منابع آب تبدیل شده است. و این خود مهمترین هدف تحقیق را روشن می سازد. روش تحقیق این پژوهش، کاربردی و عملی بوده است و نتایج، حاکی از این مطلب است که دما و بارش تحت سناریوهای مختلف اقلیمی تولید و lars-wg توسط مدل مولد داده hadcm بر اساس مدل گردش عمومی جو برای دوره مورد بررسی 2015-1986 تا دبی برای دوره های اقلیمی آینده شبیه سازی شود. نتایج تحلیل تغییر اقلیم نشان می دهد در منطقه مورد ihacres به عنوان ورودی به مدل واسنجی شده مطالعه تحت سناریوهای مختلف، دمای هوا در ماههای مختلف سال افزایش پیدا کند اما متوسط مجموع بارش سالانه کاهش می یابد. از آزمون من- کندال برای تشخیص روند سری های زمانی فصلی و نیمه سالانه دبی استفاده شد. نتایج نشان داد تحت سناریوهای مختلف اقلیمی، دبی در فصل بهار و نیمه اول سال در سطح درصد بدون روند، ولی در دیگر فصل های سال و نیمه دوم سال دارای روندی کاهشی می باشد.