بررسی میزان جرم خیزی شهری (موردمطالعه: نورآباد ممسنی)

هر یکی از مشکلاتی که امروزه گریبان گیر اکثر شهرها به‌ویژه کلان‌شهرهای کشور شده است افزایش پدیده جرم و بزهکاری در شهرها است. شناسایی عوامل بروز جرم و سعی در کاهش و یا از بین بردن این عوامل به‌عنوان مهم‌ترین راهکار افزایش ایمنی و پیشگیری از وقوع ناهنجاری‌های اجتماعی شناخته‌شده است. ازاین‌رو دو هدف این مقاله بررسی میزان جرم خیزی و میزان تاثیر هرکدام از مولفه‌های موردبررسی در وقوع جرم خیزی در شهر نورآباد ممسنی است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. در این تحقیق ابتدا برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه خبرگان استفاده گردیده است و سپس بر اساس رویکرد سلسله مراتبی فازی (fahp) مورد تحلیل قرارگرفته شد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که بیشترین ارزش فازی شاخص‌های موثر بر وقوع جرائم شهری به شاخص‌های عوامل کالبدی با میزان 328/0 و کمترین ارزش مربوط به فعالیت‌های اجتماعی با میزان 204/0 هست. همچنین در تحلیل وضعیت پهنه‌های سه‌گانه ناحیه 1 جرم خیزترین ناحیه شهر است.