روان شناسی رنگ ها و تاثیر کاربرد آن در ارتقاء کیفیت طراحی فضاهای داخلی مجموعه های فیزیوتراپی (نمونه موردی: شهر تبریز)

معلولیت های جسمی و حرکتی گریبان گیر همه کشورهای جهان است. به کارگیری مولفه هایی با دانش طراحی معماری داخلی در ارتقای عملکردهای مرتبط با ناتوانی، می تواند به بهبود کیفیت زندگی معلولین منجر شود. امروزه توجه صرف به جنبه کمی طراحی فضا و نگاه تک بعدی به آن، سبب کاهش کیفیت اغلب فضاهای درمانی شده است، از اینرو با توجه قرار دادن نیازهای انسانی و اصول زیبایی شناسی و تاثیر آن در روند بهبود حال بیماران در طراحی فضاهای درمانی به ویژه مجموعه های فیزیوتراپی که نیازمند روحیه، امید، سرزندگی می باشند می توان به فضایی متنوع، سرزنده، پویا و امن دست یافت. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر رنگ ها، در روان و زمان بهبود بیماران و شناخت نیازهای بیماران و متغیرهای همبسته – واسطه مداخله گر بر رنگ در طراحی داخلی مجموعه فیزیوتراپی های شهر تبریز می باشد. از سوی دیگر شناسایی فاکتورهای تاثیرگذار ادراک و نیازهای انسانی و روانی به عبارتی به بررسی عناصر محیطی و اجزای تشکیل دهنده طراحی داخلی به ویژه رنگ در ، در طراحی داخلی فضاسازی ها، به ارتقای بیشتر عملکردی فضاها منجر خواهد شد. روش تحقیق به کار گرفته شده در پژوهش استفاده همزمان از روش های توصیفی- تحلیلی برای بخش مبانی نظری و مطالعات میدانی- پیمایشی مبتنی بر مشاهده برای بخش نتیجه گیری پژوهش بوده است. نتایج حاصل از تحقیق استفاده از شاخصه های چهارگانه گانه نور، رنگ، فرم و کاربرد در طراحی داخلی مجموعه های فیزیوتراپی شهر تبریز می تواند برای معلولین و ناتوانان جسمی حرکتی و نیز کاربران مجموعه های فیزیوتراپی شهر تبریز مفید بوده و فرایند بهبود سلامتی آنان را ارتقا بخشد.