تاثیر فضای سبز بر کیفیت زندگی و ابعاد رفتاری و سلامتی انسان ها (نمونه موردی: بررسی شهرک اکباتان و مجتمع مارینا وان سنگاپور)

گذشت قرن ها و روی آوردن انسان به زندگی شهری منجر به فاصله گرفتن تدریجی از محیط طبیعی گردید، که این عدم درک پدیده های محیطی، موجب مبتلا شدن انسان ها به انواع بیماری های روحی، جسمی و روانی شده است؛ با توجه به افزایش تراکم ساختمان ها، نیاز به فضای سبز در بافت مسکونی شهری افزایش یافته است. لیکن نزدیکی طبیعت به محیط زندگی انسان موجب بهبود ابعاد مختلف زندگی می شود. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و ابزار کتابخانه ای تهیه شده است و هدف آن دوستی میان انسان و طبیعت و شناخت تاثیرات فضای سبز بر ابعاد روحی، روانی، اجتماعی و فرهنگی انسان، در مجتمع های مسکونی می باشد که از طریق بررسی دو نمونه موردی موفق داخلی و خارجی (شهرک اکباتان و مارینا وان سنگاپور) انجام شده است. همچنین به یافتن راهکارهای مناسب برای توسعه این نوع فضاها و پاسخ به این پرسش ها که چگونه طبیعت می تواند بر کیفیت زندگی انسان ها در مجتمع های مسکونی تاثیر می گذارد؟ فضای سبز چه تاثیراتی بر زندگی انسان دارد؟ گسترش فضای سبز در مجتمع های مسکونی و تاثیر آن بر تعدیل و بهبود کیفیت هوای شهر و ساکنین به چه صورت است؟ و چرا هرچه فضای باز سبزتری در اختیار ساکنان مجتمع‌های مسکونی قرار می گیرد، میزان آسیب‌های روانی و تنش‌زا در استفاده کنندگان کاهش می‌یابد، می پردازد.