بررسی تاثیر کیفیت فضای معماری بر بهبود وضعیت روحی و روانی بیماران تومور مغزی

روانشناسی محیطی به رفتارهای مرتبط با فیزیک محیطی می پردازد. محیط فیزیکی شامل اشیا مادی، گیاهان، حیوانات و انسانها است. محیط های معماری به عنوان بستر فعالیت های انسان تاثیرات عمیقی بر سلامت و روان او می گذارد. استرس در بیماران توموری به عنوان یکی از شاخصه های سلامت روان می تواند با طراحی و معماری داخلی محیط درست در این بستر کاهش یابد. یکی از محیط های معماری، محیط معماری بیمارستان می باشد که بیماران توموری در ان بستری می باشد و طراحی داخلی معماری بیمارستان می تواند اثرات منفی را از بیماران توموری دور کرده و اثرات مثبتی بر روح و روان آنان داشته باشد. بنابراین طرح های مطلوب معماری چنانچه طوری طراحی شود که به لحاظ بصری برای بیماران جذابیت داشته باشد، باعث نشاط و شادابی بیمار توموری شده و در نهایت موجب بهبود روحی و وضعیت روانی وی خواهد شد. روش پژوهش در این مقاله توصیفی بوده و اطلاعات آن بصورت کتابخانه ای و تحقیقات انجام گرفته در این زمینه مرور شده و نتایج آن تحلیل شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که معماری محیط و فضاها می تواند روند وضعیت روحی و روانی بیماران توموری را بهبود بخشیده و باعث افزایش تحمل بیمار به درد و رنج بیماری شده و در نهایت از این طریق میزان بهبودی جسمی آن تسریع پیدا کند.