رشد کشاورزی و کنترل محیط زیست

مقاله حاضر به بررسی رشد کشاورزی و در مقابل حفظ محیطزیست با تاکید بر جوامع رو به توسعه میپردازد. در حالیکه کشورهای رو به توسعه عموماً با افزایش سالانه جمعیت مواجه هستند، تامین موادغذائی برای این جمعیت خود از اهمیت قابل توجهی برخوردار است؛ در غیر این صورت جمعت مازاد اقدام به مهاجرت به نقاط شهری مینماید. در چنین شرایطی از یکسو سلامت محیطزیست به خطر می افتد، و از سوی دیگر کمبود موادغذائی و بالارفتن قیمت ها در این نقاط به تدریج ظاهر میگردد. مقاله توصیه بر این دارد که از یکسو کشاورزی در نقاط روستائی هر چه بیشتر می بایست در فرآیند رشد قرار گیرد، و از سوی دیگر رشد عمومی جمعیت در آن نقاط نیز میبایست تحت کنترل قرار گیرد تا متعاقباً مهاجرت های کمتری به نقاط شهری صورت گیرد؛ یعنی جریانی که خود به حفظ محیطزیست کمک مینماید. از آنجا که به دنبال توسعه اجتماعی و فرهنگی جوامع نیاز به مصرف غذا بیشتر از هر زمانی در گذشته افزایش یافته است، توسعه کشاورزی در جوامع رو به توسعه از ضرورت های تراز اول در این جوامع به حساب میآید، در غیر این صورت ظهور بحرانهای گوناگون از جمله محیطزیست اجتناب ناپذیر مینماید. از آنجا که ازدیاد جمعیت مصرف کننده خود نیاز به تولیدات بیشتر، ارتقاء بهره وری، و بهره برداری بیشتر از منابع تولیدی و کشاورزی دارد، تحقیق و توسعه و سرمایه گذاری مناسب در این بخش از اولویت های کشورهای رو به توسعه شناخته شده است.