بررسی و مطالعه مفهوم منظر شهری و اصول طراحی منظر

منظر شهری سطح تماس میان انسان و پدیده شهر است ازاین‌رو سطح قابل‌توجهی از دانش و عواطف محیطی شهروندان تحت تاثیر آن شکل می‌گیرد. اهمیت منظر شهری، به‌عنوان واسطه میان انسان و پدیده شهر، طوریست که برخی اوقات در تعریف طراحی شهر گفته‌اند: طراحی شهر مدیریت منظر شهری ( منظر عینی و ذهنی)است. منظر شهر وسیله‌ای است که شهر را پدیدار می‌کند. دستیابی به منظر مطلوب در فضاهای عمومی شهری علاوه برافزایش مراودت اجتماعی، به ایجاد احساس مطلوبیت و رضایت محیطی منجر می‌شود. منظر شهر به عنوان ادراک شهروندان از شهر در میان نمادهای آن به وجود می آید. ارتباط درک منظر به سابقه ی حضور در شهر، باعث تشخیص لایه های مختلفی برای منظر می شود. شهر برای توریست ها که هیچ ذهنیتی از نمادهای آن ندارند، صرفاً کالبدی بیش نیست؛ درواقع این نمادها هستند که رویدادها و خاطره های شهروندان از فضا را بیان می‌کند؛ تاریخ و نقاط پراهمیت شهر را به ساکنان نشان می دهد. باوجوداینکه منظر شهری بر اساس اصالت بعد معنایی شهر به وجود آمده است؛ امّا با نگاهی دقیق، عملکردها و توده های ساختمانی شهر را وسیله کنترل و هدایت منظر شهری معرفی می کند. این مقاله به دنبال آن است تا با ارائه تعاریفی از معماری منظر و منظر شهری، مولفه‌های تشکیل‌دهنده منظر شهری و طراحی منظر را معرفی کند.