طراحی مرکز قرنطینه بیماریهای مسری با رویکرد ارتقاء حس مکان

در عصر حاضر ارتقاء سطح فرهنگ بهداشتی جوامع، افزایش طول عمر بشر و تغییرات اقتصادی اجتماعی، سیمای اپیدمیولوژیک بیماری‌ها را تغییر داده است، با وجود این، هنوز هم بیماری‌های مسری به عنوان مهم‌ترین مسئله بهداشتی در اکثر کشورها محسوب می‌گردند. یکی از مسایلی که همواره محیطهای درمانی با آن درگیر هستند ایجاد مراکزی تحت عنوان قرنطینه برای نگاهداری بیماران بیماریهای مسری مانند سارس، مرس و اخیرا کرونا میباشد. قرنطینه کلمه ای فرانسوی است به معنی برقراری سیستم نظارت بهداشتی بر اماکن ظهور بیماری وبستن تمامی راه های ورود احتمالی بیماری. نام قرنطینه به خودی خود نامی ترسناک و استرس‌زا است. در حیطه روان‌شناسی محیط، پژوهش‌های متعددی درباره استرس و تاثیر آن بر سلامت روان بیماران صورت گرفته، ولی مطالعات اندکی بر تاثیرات مستقیم طراحی محیط بر سلامت روان صورت گرفته است. این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه‌ای و تحلیل محتوایی پیرامون مبانی نظری روان‌شناسی محیط، حس مکان و طراحی معماری صورت پذیرفته است. لذا هدف از مطالعه حاضر این است که همگام با بررسی نظریه‌های موجود در حیطه روان‌شناسی محیط و به خصوص حس مکان، آن دسته از ویژگی‌های خاص محیط طراحی شده که موجب ارتقاء حس مکان در محیط های قرنطینه شده مراکز درمانی میگردد و باعث کاهش عوامل تولید استرس و در نهایت تسریع در روند بهبود بیماران میگردد بررسی و پیشنهاد گردد.