طراحی مدل ترکیبی اولویت‌بندی اتصال شهرهای حومه‌ای از طریق سیستم ریلی به کلان‌شهرها با استفاده از مدل anp و آنالیز هزینه فایده (مطالعه موردی: کلان‌شهر تهران)

امروزه با توجه به روند روز افزون رشد تعداد سفرها و افزایش میزان جریان ترافیک در معابر بین شهری به خصوص در شهرهای نزدیک به کلان شهر تهران، وجود یک برنامه ریزی حمل و نقل دقیق جهت اتصال شهرهای اقماری به این مادر شهر با استفاده از خطوط ریلی و میزان کیفیت سرویس دهی آن‌ به شدت مورد نیاز می باشد. در این پژوهش با استفاده از روش های تحلیل شبکه ای anp با استفاده از نرم افزار سوپردیسیژن و روش سود-هزینه، یک اولویت بندی برای اتصال ریلی 5 شهر اقماری تهران به شهر تهران انجام شد. ساختار شبکه مورد تحلیل شامل 10 معیار و 5 گزینه برای اولویت بندی بود که در مقایسات زوجی معیارها، مهمترین آن ها میزان تصادفات و میزان تقاضای سفر شناخته شدند. بر اساس تحلیل شبکه ای مساله اولویت بندی شهرهای اقماری برای اتصال ریلی به شهر تهران به ترتیب پاکدشت، قرچک، پردیس، شهریار و اسلامشهر انتخاب شدند. همچنین تحلیل سود-هزینه با استفاده از 2 پارامتر هزینه و 4 پارامتر درآمدی برای دوره طرح 10 ساله برای گزینه های مورد مطالعه انجام گرفت که از نظر هزینه ای بیشترین هزینه مربوط به گزینه پردیس و کمترین هزینه متعلق به گزینه اسلامشهر بود و بیشترین سود برای شهریار و پس از آن برای اسلامشهر مشاهده گردید. همچنین بر اساس آنالیز کلی مساله اولویت بندی شهرهای اقماری برای اتصال ریلی به شهر تهران با استفاده از مدل ترکیبی حاصل از فرآیند مدل anp و آنالیز فایده هزینه به ترتیب شهریار، اسلامشهر، پاکدشت، قرچک و پردیس به دست آمد.