مروری بر تجربیات پناهگاه‌های شهری با رویکرد پدافند غیرعامل در ایران و جهان

مخاطرات از بدو تولد بشر وجود داشته و ادامه نیز خواهد داشت. با توجه به افزایش جمعیت و روند صعودی آن در سطح جهان و همچنین تعدد نیازها و عدم تمکین به حقوق خود، اختلافات و تنش‌هایی را در درخواهد داشت. این امر، سبب آسیب رسیدن به افراد عادی غیرنظامی و شهروندان بی‌گناه و بی‌سرپناه می‌گردد. ازاین‌رو، پدافند غیرعامل در جهت کاهش آسیب‌های وارده بر افراد نظامی و غیرنظامی و نیز زیرساخت‌های موردنیاز عموم شهروندان صورت می‌گیرد. گفتنی است که پدافند غیرعامل به مجموعه اقدامات غیرمسلحانه گفته می‌شود که موجب کاهش آسیب‌پذیری نیروی انسانی، ساختمان‌ها، تاسیسات، سرمایه‌ها و شریان‌های کشور در مقابل تهدیدات نظامی می‌گردد. مع‌الوصف، با توجه به اینکه در سال‌های اخیر بیشتر شهروندان کشور در قالب شهروند شهری سکنی گزیده و تمرکز جمعیت در شهرهای به‌ویژه کلان‌شهرهای میلیونی وجود دارد؛ لذا توجه به امر پدافند غیرعامل بالاخص احداث یا بهره‌گیری از کاربری‌های چند کارکردی به‌عنوان پناهگاه‌ها در جهت حفظ جان عام مردم، امری ضروری و حیاتی می‌باشد. بدین منظور در مطالعه حاضر جهت بهره‌مندی از تجربیات کشورهای پیشرو در صنعت و امر پدافندی، خاصه پدافند غیرعامل به‌ویژه کشورهایی که به‌صورت مستقیم در ارتباط با جنگ‌های جهانی درگیر بوده‌اند و با توجه به کسب تجربیات آن زمان، استفاده از پیشینه و اصول و همچنین توجه به روش‌ها و رویکردهای این کشورها، مبادرت به عمل می‌آید.