نقش موسیقی درمانی در روند بهبود کودکان اوتیسم و معیارهای کالبد درمانی

اوتیسم، یکی از بیماری های طیف اختلال نافذ رشد است که شامل نقائص متعدد گفتاری از جمله مشکلات نوایی وکاربرد شناختی میباشد. اوتیسم یک اختلال تکاملی است که با تاخیر در مهارتهای ارتباطی، تعاملات اجتماعی، مشارکت پذیری و نیز علائم رفتاری مانند رفتارهای تکراری و کلیشه ای مشخص میشود. هدف از انجام این پژوهش بررسی روشهای تشخیص و درمان کودکان اوتیسمی و ارائه راه حل هایی برای درمان با استفاده از موسیقی درمانی میباشد. این پژوهش به روش تحلیلی _ توصیفی-ومطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است. نتایج مطالعات نشان میدهد که تمرینات آموزش موسیقایی همراه با آوازخواندن میتواند بر بهبودی گفتار و شنیدار کودکان مبتلا به اوتیسم موثر باشد. موسیقی درمانی در جهت برخی اهداف درمانی با کمک موسیقی که میتواند مواردی از جمله تقویت و ساماندهی سلامت روحی و جسمی افراد را به دنبال داشته باشد. به عبارت دیگر از موسیقی درمانی برای نگهداری و تقویت سلامت جسمی و روحی و عاطفی استفاده میشود. همچنین میتوان به تنهایی و یا همراه با درمانهای دیگر استفاده نمود. در استفاده از موسیقی در برنامه آموزشی کودکان مبتلا به اوتیسم هدف این است که آنها را از دنیای تنهایی ای که در آن به دام افتاده اند، با توجه به رویکردهای جدید برای درمان بیمارها و نیز راه حلی غیر دارویی برای درمان بیماران مبتلا به اوتیسم را پیشنهاد و بررسی خواهد نمود. در نتیجه از این پژوهش می توان چنین گفت که موسیقی-درمانی بر درمان کودکان اوتیسم اثر مثبت گذاشته و سبب آرامش روحی آنها خواهد شد.