بررسی نقش معماری داخلی مدارس بر افزایش یادگیری و خلاقیت دانش آموزان با ارائه الگوی برنامه درسی معماری داخلی

تحقیقات انجام شده در زمینه یادگیری و خلاقیت از طریق نقش معماری داخلی ساختمان مدارس جدید بوده و محققان رفتار شناس یادگیری و خلاقیت را موروثی و تابع حواس می دانستند. با مطالعات تکمیلی شناخت گرایان یادگیری و خلاقیت محصول تمایزات ذهنی یادگیرند ه ها عنوان شد. در واقع تمایزات ذهنی افراد به الگوی ثابتی در رفتار و عملکرد منجر شده که از آن به عنوان سبک یادگیری یاد می شود. منظور از سبک ها ترجیح افراد در استفاده از توانایی های یادگیری است. در این مقاله با هدف نقش معماری داخلی مدارس بر افزایش یادگیری و خلاقیت دانش آموزان با ارائه الگوی برنامه درسی معماری داخلی ساختمان مدارس از طریق شناسایی عوامل موثر بر ایجاد شیوه یادگیری ذهنی افراد و ارتباط آن با عملکرد دانش آموزان رشته معماری در برنامه درسی طراحی معماری است. باتوجه به اینکه موضوع مورد مطالعه جدید بوده، ازاین رو پژوهش هایی که تقریباً در این زمینه انجام شده بود بررسی و تحلیل شد و سپس نتایج آن ها به موضوع مورد مطالعه ما بسط و تعمیم شد. به همین جهت موضوع مورد مطالعه در ابعاد گوناگون و موضوعات مختلف به عنوان زیر مجموعه های موضوع مورد مطالعه تقسیم شده و نتایج پژوهشگران در این موضوعات مورد بحث و تحلیل واقع شد. نتایج گویای این بود که معماری داخلی ساختمان نقش بسزایی بر افزایش یادگیری و ارتقا خلاقیت افراد جامعه در سنین مختلف (مثل کودکان و دانش آموزان) دارد و بهره گیری از انواع سبک های معماری می تواند علاقه افراد را به دروس مربوطه افزایش داده و باعث ایجاد انگیزه، یادگیری و خلاقیت در طراحی و ترسیم دروس مربوطه شود.