بررسی اثر دمای آستنیته و دمای بازپخت بر خواص مکانیکی و انرژی ضربه ی ورق فولاد کم آلیاژ فوق مستحکم Aisi 4340.

فولادهای کم آلیاژ کربن متوسط به دلیل نسبت استحکام به وزن بالا، تکنولوژی تولید آسان و قابلیت بهبود خواص مکانیکی از طریق فرآیندهای مختلف عملیات حرارتی به طور گسترده در صنایع هوافضا، خودروسازی، دفاعی، نفت و پتروشیمی مورد استفاده قرار می گیرند. فرآیند عملیات حرارتی کوئنچ مستقیم و بازپخت متداولترین فرآیند عملیات حرارتی این دسته از فولادها بوده که با تغییر پارامترهای عملیات حرارتی نظیر دما و زمان آستنیته، دما و زمان بازپخت، سرعت و محیط سرد کردن می توان خواص متنوعی را در این فولادها ایجاد کرد. لذا در تحقیق حاضر پارامترهای دمای آستنیته در محدوده ی °c1200-850 و دمای بازپخت در محدوده ی °c425-200 که از پارامترهای مهم در تعیین خواص مکانیکی می باشند، در ورق فولاد کم آلیاژ aisi 4340 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی های ریزساختاری و خواص مکانیکی نشان دادند که با افزایش دمای بازپخت، پهنای تیغه های مارتنزیتی افزایش می یابد؛ اگرچه مورفولوژی فاز مارتنزیت در تمام دماهای بازپخت لایه ای می باشد. با افزایش دمای آستنیته ی فولاد از °c850 به °c1200، اندازه ی دانه ی آستنیت اولیه از µm5 به µm120 افزایش می یابد. افزایش اندازه ی دانه ی آستنیت اولیه اثری مخرب بر مقادیر استحکام، درصد ازدیاد طول و انرژی ضربه داشته است. بهینه مقادیر استحکام تسلیم، استحکام کششی نهایی، درصد ازدیاد طول و انرژی ضربه در نمونه ی با دمای آستنیته ی °c900 و دمای بازپخت °c200 به مدت دو ساعت، به ترتیب با مقادیر mpa1705، mpa1904، 4/11 درصد و 44 ژول بدست آمد.