ساخت و مشخصه یابی داربست های نانو کامپوزیتی‌ هیدروکسی‌آپاتیت-دی اکسید منگنز-پالادیم متخلخل شده با کیتوزان زنبورعسل و ارزیابی خواص مکانیکی آن ‌ها

تلاش‌های زیادی در جهت ساخت مواد کاشتنی استخوانی و دندانی از جنس سرامیک زیستی هیدروکسی‌آپاتیت حاصل شده است. در این پژوهش از نانوذرات سرامیکی دی اکسید منگنز و فلزی پالادیوم به منظور بهبود خواص مکانیکی داربست‌های هیدروکسی‌آپاتیتی استفاده شد. لازمه‌ی تکثیر سلول‌های استخوان ساز وجود تخلخل در دار‌بست می‌باشد که توسط زیست پلیمر طبیعی کیتوزان زنبورعسل، ایجاد شد. هدف از پژوهش حاضر، ساخت و مشخصه‌یابی نانو کامپوزیت هیدروکسی‌آپاتیت-دی اکسیدمنگنز-پالادیم و مقایسه‌ی خواص مکانیکی آن‌ با دار‌بست‌ متخلخل می‌باشد. پودر هیدروکسی آپاتیت به روش سل-ژل سنتز و به مدت یک ساعت در دمای ◦c800 کلسینه شد. دی‌اکسید منگنز و پالادیوم به روش شیمیایی روی سطح ذرات هیدروکسی آپاتیت رسوب داده شدند. ساختار بلوری و گروه‌های عاملی دار‌بست‌ها به ترتیب به وسیله‌ی آزمون‌های پراش پرتو ایکس(xrd) و طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه(ftir) تعیین شد. مشاهده‌ی ریزساختار کامپوزیت‌ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem) نشان داد که همجوشی ذرات به واسطه‌ی رسوب پالادیم افزایش می‌یابد. آنالیز حرارتی(tga) حذف کیتوزان از کامپوزیت را اثبات کرد. نتایج خواص مکانیکی نمونه‌های مورد آزمایش در دمای تف جوشی برابر با ◦c1300 بیانگر این مهم بود که کامپوزیت هیدروکسی‌آپاتیت-دی اکسید منگنز-پالادیم به جهت دارا بودن استحکام فشاری با مقدار mpa 46/104، که از هیدروکسی‌آپاتیت تک فاز بیشتر است، نمونه‌ی بهینه می‌باشد.