بررسی خواص بافتی پاستیل پرتقالی فراسودمند

مرکبات به دلیل آسکوربیک اسید و ترکیبات فنولی دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قابل توجهی است که می تواند نقش مهمی در مهار رادیکال های آزاد بدن داشته باشد. پاستیل به عنوان یک اسنک پرطرفدار می تواند حامل بسیار مناسبی برای ترکیبات فراسودمند دارای اثر درمانی باشد. هدف از این پژوهش بررسی و بهینه سازی فرمولاسیون فرآورده ای نوین از پرتقال (پاستیل پرتقال) بود. پاستیل پرتقال از آب پرتقال مخلوطی از هیدروکلوئیدها (ژلاتین و صمغ ترنجبین) شیرین کننده (شکر) و تعدیل کننده ph (سیتریک اسید) تولید شد. صمغ ترنجبین در سه سطح (5/0 1 و 2 درصد) در فرمول نهایی استفاده گردید و ویژگی های بافتی (سختی پیوستگی ارتجاع پذیری صمغیت و قابلیت جویدن) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بازگو کرد که صمغ ترنجبین بصورت معنی دار بروی ویژگی های بافتی موثر است. جایگزینی ژلاتین با صمغ ترنجبین باعث بهبود خصوصیات بافتی شد. در نتیجه با افزودن صمغ ترنجبین می توان پاستیل فراسودمند با خواص بهبود یافته تولید نمود بطوریکه از میزان قند و ژلاتین کمتری استفاده شد.