بررسی اثر آرتمیزینین بر فعالیت آنزیم های آلفا-گلوکوزیداز ساکاراز و مالتاز در بافت روده موش سوری در محیط in vitro و in vivo

آرتمیزینین یک ترکیب دارویی مشتق از گیاه آرتمیزیا است که دارای فعالیت های ضد سرطانی ضد ویروسی ضد قارچی خواص ضد آسم و آلرژی است و در درمان برخی بیماریهای انگلی از جمله مالاریا کاربرد دارد. بررسیها نشان داده است که این ترکیب دارویی در درمان دیابت می تواند موثر باشد. با توجه به اینکه یکی از مهمترین مکانیسم های داروهای ضد دیابت جهت کاهش قند خون بخصوص در افراد دیابتی نوع 2 تاثیر این داروها در مهار آنزیم های آلفا-گلوکوزیدازی روده می باشد لذا در این تحقیق هدف بررسی اثر آرتمیزینین بر فعالیت آنزیمهای ساکاراز و مالتاز روده در موش سوری در شرایط in vitro وin vivo می باشد. جهت مطالعه تحت شرایط in vivo موشها به سه گروه کنترل گروه تیمار با دوز درمانی آرتمیزینین (50mg/kg) و گروه تیمار با دوز بالای آرتمیزینین (250mg/kg) تقسیم بندی شدند. پس از هفت روز تیمار بافت های روده جدا گشته و منبع آنزیمی مورد نظر پس از شکسته شدن بافتهای مربوطه توسط نیتروژن مایع و هموژن کردن آنها در بافر فسفات0.1 مولار با 7.4 = ph بدست آمد. جهت مطالعه تحت شرایط in vitro نیز پس از جداکردن منبع آنزیمی از موشهای سالم فعالیت آنزیمهای مربوطه در حضور غلظتهای مختلف آرتمیزینین توسط تکنیک اسپکتروفتومتری سنجش گردید. نتایج نشان داد که آرتمیزینین در محدوده غلظت 10 تا 1000 میکروگرم برمیلی لیتر تاثیر چندانی بر فعالیت آنزیم های آلفا- گلوکوزیدازی ساکاراز و مالتاز روده تحت شرایط in vitro نداشت. همچنین نتایج تحت شرایط in vivo در موشها نشان داد که تیمار با دوز درمانی و دوز بالای آرتمیزینین بر فعالیت آنزیمهای ساکاراز و مالتاز تاثیر محسوسی ندارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که احتمالا آرتمیزینین از طریق تاثیر بر آنزیمهای آلفا-گلوکزیدازی روده بر مکانیسم کاهش قند خون موثر نمی باشد.