بررسی اثر پالماتین هیدروکلرید بر ظرفیت آنتی اکسیدانی و نکروز نورون های ناحیه ca1 هیپوکامپ پس از ایسکمی مغزی

پالماتین یک پروتوبربرین از گروه آلکالوئیدها است با فعالیت های آنتی اکسیدانی در مدل های حیوانی مختلف است. مطالعات اخیر نشان داده است که پالماتین از آپوپتوز ناشی از سمیت ناشی از جنتامایسن در بافت کلیه با اثرات آنتی اکسیدانی جلوگیری می کند. ایسکمی ریپرفیوژن مغزی باعث آسیب غیرقابل برگشت به ویژه در ناحیه هیپوکامپ می شود. هدف اصلی در این مطالعه ارزیابی تاثیر نوروپروتکتیو پالماتین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی و مرگ سلولی ناشی از ایسکمی در موش های صحرایی بود.تعداد 30 موش صحرایی نر نژاد ویستار به سه گروه تقسیم شدند: گروه شم گروه ایسکمی گروه درمان. در حیوانات گروه ایسکمی هر دو شریان کاروتید مشترک به مدت 20 دقیقه مسدود گردید. در گروه درمان پالماتین با دوز 100 میلی‌گرم/ کیلوگرم وزن بدن به شکل درون صفاقی در شروع دوره رپرفیوژن و 24 و 48 ساعت پس از تجویز اولین دوز دوباره تزریق شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی با روش اسپکتوفتومتری مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی میزان مرگ سلولی نکروزیس از تکنیک رنگ آمیزی کریزل ویوله (نیسل) استفاده گردید. نتایج نشان داد که درمان با پالماتین باعث کاهش مالون‌دی‌آلدهید و افزایش سوپر دی اکسیداز مغز شد (05/0>p). به علاوه در گروه ایسکمی مغزی افزایش مرگ سلولی نکروز در ناحیه ca1 هیپوکامپ مشاهده گردید که تیمار با پالماتین کاهش معناداری در میزان سلول های نکروتیک نشان داد (01/0>p).درمان با پالماتین به طور قابل توجهی آسیب ناحیه هیپوکامپ ناشی از ایسکمی را بهبود می بخشد. به نظر می رسد که این اثرات حفاظتی پالماتین از طریق مکانیسم های بسیاری مانند سرکوب رادیکال های آزاد موجب مهار مرگ سلولی نکروزیس و آپوپتوزیس می‌شود.