بررسی کیفیت پروتئین های ذخیره ایی دانه در برخی از ارقام بومی و اصلاح شده برنج

برنج یکی از مهمترین منابع تامین غذایی به خصوص در منطقه آسیا محسوب می شود. این درحالیست که دانه برنج بر خلاف سایر غلات میزان پروتئین کمتری دارد. بنابراین شناسایی ارقامی با میزان پروتئین بالاتر و در عین حال با کیفیت می توانند ارزش غذایی را نیز افزایش دهند. بطوریکه در سال های اخیر افزایش پروتئین های ذخیره ایی دانه برنج یکی از اهداف اصلاحی بوده و گسترش و استفاده از منابع ژنتیکی جدید و بالقوه بمنظور بهبود هر چه بیشتر ارقام جدید ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه محتوای پروتئینی چند رقم بومی و اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تعیین میزان پروتئین های ذخیره ای دانه نشان داد که رقم زراعی آمل 3 با بیشترین میزان پروتئین گلوتلین بالاترین میزان پروتئین کل را به خود اختصاص داده بود. رقم اصلاح شده طارم روشن نیز از نظر محتوای پروتئین های آلبومین پرولامین و گلوبولین مشابه رقم کیفی سنگ طارم بوده است. علاوه بر این از آنجایی که محتوای پروتئینی قادر به تغییر در کیفیت پخت و نرمی برنج می گردد در نتیجه در ارقام کیفی وجود پروتئین به قدری است که کیفیت برنج دستخوش تغییرات منفی نگردد. بنابراین محتوای پروتئینی بدست آمده از ارقام کیفی طارم روشن و سنگ طارم که دارای بافت نرم و مطلوبی می باشند کمتر از رقم پرمحصول آمل 3 می باشد. بطورکلی یکی از اهداف اصلی اصلاح ارقام در جهت افزایش ارزش غذایی و حفظ کیفیت می باشد.