بررسی اثر حفاظتی پروپوفول و تجویز انسولین بر ناحیه ca1 هیپوکامپ

دیابت ملیتوس یکی از مهمترین و شایع ترین بیماری های مزمن است این نوع دیابت یک نوعی بیماری قندی است که سبب تغییرات پاتولوژیکی بر روی اعصاب مرکزی و محیطی رگ های بدن چشم ها و قدرت بینایی فرد میگردد. در هردو نوع دیابت (t1dm و t2dm) تغییرات آناتومیک مغزی از جمله آتروفی ژنرالیزه مغزی و همچنین تغییراتی در مناطق زیر قشر مغز اتفاق می افتد. از دلایلی که دیابت بر روی مغز اثر میگذارد وجود گیرنده های انسولین بعنوان یک تنظیم کننده مهم در نواحی مختلف مغز مخصوصا درهیپوکامپ مغزمی باشد این ناحیه از مغز نقش مهمی در فعالیت های شناختی دارد. ناحیه هیپوکامپ مغز بر روی خود حاوی جایگاه برای هر دو نوع گیرنده انسولینی و گیرنده های گلوکز تنظیم کننده انسولین(glut4) میباشد.به همین دلیل هر گونه تغییر در عملکرد گیرنده های انسولینی بر روی حافظه فضایی نقش می گذارد به اینگونه که بلوک انتخابی گیرنده های انسولینی در هیپوکامپ مغز توسط پپتید های آنتی بادی سبب کاهش حافظه می گردد. بر اثر آزمایشی که برروی بخش هیپوکامپ انجام گردیده بود متوجه شدند که تزریق انسولین در ناحیهca1 هیپوکامپ در موشهای سالم منجر به بهبود فرآیند یادگیری و حافظه میگردد.از دیگر بیماری در حال افزایش بیماری عروق مغزی است. سکته مغزی ناشی از ایسکمی زندگی و سلامت بیماران را روزانه با تهدید بیشتری همراه ساخته بصورتی که تعداد زیادی از بیماران درگیر بیماری های عروق مغزو به شدت در معرض خطر سکته مغزی ناشی از ایسکمی هستند. انواع خاصی از نورون ها و همچنین مناطق خاصی از مغز مانند ca1 هیپوکامپ مغز نسبت به ایسکمی مغز حساس ترند. بررسی ها نشان میدهند که داروی پروپوفول درمدل ایسکمی ریپرفیوژن گذرای مغزی موش صحرایی میزان پروتئین های فعال مسیر آپوپتوز کاهش داده و از مغز جنین موش صحرایی در برابر صدمات ناشی ازهیپوکسی مغزی محافظت میکند.