کاربرد زیست‌فناوری نوین در مدیریت پایدار مراتع کشور

امروزه با افزایش جمعیت و نیاز روزافزون به مواد غذایی ضرورت بهره‌برداری پایدار و مدیریت علمی در منابع طبیعی بخصوص مراتع در فرایند توسعه پایدار از اهمیت و جایگاه بالایی برخوردار است. ازاین‌رو ضرورت بهره برداری پایدار و مدیریت علمیِ منابع طبیعی به‌ویژه مراتع در فرایند توسعه پایدار از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است. بی‌تردید این ضرورت ایجاب می‌کند رشد بخش منابع طبیعی بخصوص مدیریت مراتع در برنامه‌های توسعه‌ای به‌طور مستمر ارتقا یابد. در نگاه کلان به موضوع توانمندسازی مرتع‌داران و حرکت از دامداری سنتی به سمت دامداری نوین باید اولویت اصلی برای حل مسئله باشد به‌طوری‌که دامداران در مناطق مختلف کشور با برنامه‌ها و سیستم‌های تسهیلگری تسهیلاتی و حمایتی به دامداری‌های نیمه‌صنعتی و صنعتی روی‌آورند. در این خصوص اصلاح نژاد دام و تثبیت ژن چندقلوزایی ضمن ایجاد درآمد پایدار اقتصادی در کاهش فشار بر مراتع و تقویت پوشش گیاهی راهگشا است. همچنین راهکار دیگر افزایش تولید علوفه از طریق اصلاح ژنتیک گیاهان مرتعی می‌باشد. گیاهان علوفه‌ای مرتعی توان بالقوه ژنتیکی بسیار زیادی دارند که می‌تواند در جهت افزایش تولید از لحاظ کمی و کیفی به کار گرفته شود. در این راستا تولید گیاهان دارویی دارای مواد ویژه تولید گیاهان مقاوم به آفات و بیماری‌ها تولید گیاهان مقاوم به تنش‌های محیطی (خشکی شوری سردی) و بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های گیاهان مرتعی از مهم‌ترین کاربردهای زیست‌فناوری در اکوسیستم‌های مرتعی می‌باشد. همچنین زیست‌فناوری می‌تواند با اصلاح نژاد و افزایش توان تولیدی و تولیدمثلی دام‌ها و افزایش سطح سلامت دام‌ها در مدیریت پایدار مراتع کشور تاثیرگذار باشد.