شناسایی ناهنجاری های پروتئینی به وسیله ی مشتقات آئورونی در محیط برون تن

تشخیص به موقع تجمعات آمیلوئیدی خود میتواند در درمان ناهنجاری های تحلیل برنده سیستم عصبی همچون بیماری آلزایمر پارکینسون و آمیلوئیدوزیس سیستمیک موثر واقع شود. در این مطالعه سعی بر آن شد که دسته ای از مشتقات بنزوفورانونی را بهعنوان نشانگرهایی برای شناسایی آمیلوئید سنتز کنیم و سپس با مقایسه این نشانگرها با نشاگر های استاندارد و مرسوم (ازجملهتیوفلاوین تی) نتایج را گزارش دهیم.در بررسی های به عمل آمده از سه پروتئین نمونه استفاده شد که دو پروتئین بتالاکتوگلوبولین وتخلیص و پروتئین آلبومین سرم گاوی مستقیما از شرکت سیگما تهیه شد. فرآیند ارزیابی (fractionation) گلوبین با روش شکنشو تعیین غلظت برادفورد مورد تایید قرارگرفت. بررسی های sds-page پروتئین های تخلیص شده به کمک دو روشو فلوئورسانس) مرتبط با مشتقات بنزوفورانی سنتز شده در طول موج های اختصاصی برای هر ترکیب uv-vis) اسپکتروسکوپیانجام پذیرفت. هر ترکیب در طول موج مشخص خود تهییج و نتایج حاصله از نشر ترکیبات در شرایط پروتئینی مختلف از جمله:آمیلوئیدی تجمعات بی شکل و طبیعی در مقایسه با تیوفلاوین تی ثبت شد.نتایج بدست آمده در شرایط محیطی بالا به وضوح نشانداد که مشتقات بنزوفورانونی سنتز شده میتوانند به صورت انتخابی و اختصاصی حتی در حد و اندازه یک شناساگر استاندارد همچونتیوفلاوین تی به فیبریل های آمیلوئیدی متصل شوند. بعلاوه این ترکیبات سنتزی بدیل خنثی بودن از لحاظ بار الکتریکی و نیز بالابودن ضریب لیپوفیلیسیته امکان عبور از سد خونی مغزی برای آنها میسر تر است.مطابق با نتایج حاصله میتوان این مشتقاتسنتزی را به عنوان شناساگری مناسب برای نشان دادن پلاک های آمیلوئیدی در محیط برون تن به حساب آورد اما اثبات پتاسیلعمل این شناساگر ها نسبت به شناسایی اختصاصی پلاک های آمیلوئیدی در مغز مبتلایان به بیماری های تحلیل برنده سیستمعصبی مستلزم مطالعات و آزمایشات بیشتری است.