اکولوژی جاده با تمرکز بر تاثیر جاده بر پوشش گیاهی

برای انجام مدیریت در اکوسیستم های جنگلی ساخت و نگهداری شبکه جاده های جنگلی به عنوان اصلی ترین رکن برنامه ریزی و مدیریت محسوب می شود. احداث جاده سبب ایجاد تغییرات و آثار منفی در جنگل می شود که از جمله آثار منفی می توان تخریب جنگل تغییر الگوی زهکشی طبیعی تقسیم و جدایی زیستگاه ها ایجاد و تشدید شکل‌های مختلف فرسایش خاک و حرکات توده ای نام برد. از طرفی جهت اجرای مدیریت پایدار جنگل ساخت و حفظ جاده امری ضروری است.‌ اغلب مکانیسم هایی که به وسیله جاده سازی می تواند زندگی گیاهان و جانوران تحت تاثیر قرار گیرد پیچیده و نامشخص بوده و در ابتدا نیاز است که اثرات اکولوژیک جاده های موجود شناسایی و سپس مبادرت به کاهش اثرات منفی و انجام تکنیک‌های بهسازی گردد. مقاله پیش‌رو بر پژوهش‌های انجام گرفته در دنیا و مطالعات انجام‌‌شده در داخل کشور در ارتباط با اثرات جاده‌های جنگلی بر روی پوشش‌گیاهی تمرکز دارد. نتایج کلی پژوهش‌ها نشان می‌دهد که در حاشیه جاده های جنگلی مقدار رویش درختان کمتر مقدار شاخص های تنوع و غنای زادآوری درختی و پوشش علفی بیشتر مقدار شاخص یکنواختی کمتر و تنوع گونه های گیاهی مهاجم بیشتر از داخل جنگل است. از آن جایی که علم اکولوژی جاده در ایران به‌‌‌عنوان علم نوپایی شناخته می شود نیاز است تاثیرات جاده های جنگلی بر روی پوشش گیاهی بیش‌تر مورد پژوهش قرار بگیرد. با بررسی میزان اثر جاده‌های جنگلی بر روی عوامل اکولوژیکی و مقایسه آن با داخل جنگل می‌توان در مورد مقدار حساسیت هر منطقه نسبت به تغییرات اکولوژیکی شناخت پیدا کرد و مناطق حساس و شکننده را شناسایی و تکنیک‌های بهسازی را پیشنهاد نمود.