شناسایی مهارکننده های ویروسی خاموشی rna در گیاهان

خاموشی rna در گیاهان به یکی از مهیج ترین پدیده های بیولوژیکی مورد مطالعه در چند دهه اخیر تبدیل شده است. در اکثر یوکاریوت ها خاموشی ژن نقشی کلیدی در تنظیم سیستم ایمنی شامل دفاع ضد ویروسی بازی می کند. یکی از نقش های اولیه خاموشی ژن در گیاهان کنترل آلودگی های ویروسی است. از طرفی ویروس ها نیز به منظور دوام خود و توانایی سرکوب یا فرار از پدیده خاموشی ژن که یک مکانیسم دفاعی ضد ویروسی قدرتمند است تکامل یافته اند و پروتئین هایی را کد می کنند که با اجزاء مختلف مسیر خاموشیrna در مراحل مختلف بر هم ‌کنش دارند. اغلب ویروس های گیاهی و جانوری با کدگذاری پروتئین های مهار کننده خاموشی ژن پس از نسخه برداری از خود محافظت می کنند. امروزه این مهارکننده های ضد ویروسی در کرم ها حشرات گیاهان و جانوران و در بیشتر ویروس های بیماری زا به خوبی توصیف شده اند و شیوه شناسایی فعالیت مهارکنندگی خاموشی ژن یک پروتئین در سیستم گیاهی نیز راه اندازی شده است. چندین آزمایش‎ برای شناسایی مهار کننده های خاموشی طراحی شده است که در این بین دو آزمایش coinfiltration (تلقیح همزمان) و grafting (پیوند) در گیاهان به طور گسترده‎ای مورد استفاده قرار گرفته است. تلقیح همزمان متداول‎ترین روش برای شناسایی مهارکننده های ویروس های گیاهی می باشد که قادر است خاموشی ژن را به طور موضعی مهار کند. سریع و ساده بودن از مزایای این روش است. استفاده از آزمایشات پیوند نیز امکان شناسایی مهارکننده هایی که در برابر خاموشی سیستمیک فعال هستند را فراهم می کند. در مقاله حاضر علاوه بر مروری بر خاموشی و مهارکننده های ویروسی خاموشی ژن به توصیف روش های شناسایی مهارکننده ها پرداخته می شود.