تولید فیلامنت های کامپوزیتی فرومغناطیس مورد استفاده در روش های تولید افزایشی

چاپگرهای سه بعدی‌کی از پرکاربردترین روش های تولید افزایشی قطعات پیچیده بوده که از طریق ذوب فیلامنت پلیمری در نازل دستگاه و حرکت اکسترودر درجهت های مختلف به ساخت لایه به لایه قطعات می پردازد. فیلامنت های مصرفی در این چاپگرها با تنوع جنس و قطر، خواص مختلفی را در قطعه تولید شده ایجاد می کنند. این فیلامنت ها غالبا از جنس پلیمر خالص می باشند؛ لکن فیلامنت های کامپوزیتی نیز در کاربردهای خاصی مانند صنایع هوایی ، خودرویی ، پزشکی ، نظامی و قطعات تحت تنش مورد استفاده قرار می گیرد. این مقاله برآن است تا با مطالعه روشهای گوناگون ارائه شده جهت ساخت فیلامنت های کامپوزیتی مورد استفاده در چاپگرهای سه بعدی که اغلب در مرحله توسعه و نوآوری قرار دارند؛ ضمن بررسی ویژگی ها و نکات مثبت و منفی هر روش، روش اکستروژن کم هزینه ای برای ساخت این نوع از فیلامنت ها در مقیاس آزمایشگاهی و با هدف تولید قطعاتی با ساختار کامپوزیتی همگن، ارائه نماید. همچنین امکان تولید فیلامنت کامپوزیتی تشکیل‌افته از فاز پراکنده مواد فرومغناطیس در زمینه پلیمری مورد ارزیابی قرار گرفته و نمونه های اولیه تهیه شده است.