بررسی تولید نانو کامپوزیت های سلولزی زیست تخریب پذیر

پلاستیک‌های طبیعی به دلیل زیست ‌تخریب پذیر بودن و فراوانی و قیمت پایین گزینه مناسبی برای جایگزینی با پلاستیک‌های سنتزی به شمار می‌رود. هرچند در مقایسه با پلیمرهای سنتزی دارای معایبی مانند ویژگی‌های مکانیکی و بازدارندگی ضعیف می‌باشند و به این منظور روش‌های مختلفی برای اصلاح ویژگی‌های پلیمرهای طبیعی به کار گرفته می‌شود. یکی از جدیدترین این روش‌ها استفاده از فناوری نانو و تولید نانوکامپوزیت‌ها می‌باشد. نانوکامپوزیت‌ها سامانه‌های دوفازی از ماتریس پلیمری و مواد پرکننده‌اند که دست کم یکی از ابعاد فاز پرکننده، بین 100-1 نانومتر است. دلیل بهبود خواص مختلف نانوکامپوزیت‌ها مربوط به اندازه ذرات فاز پرکننده است. با کاهش اندازه ذرات فاز پرکننده، سطح ویژه افزایش و متوسط فاصله بین ذرات کاهش می‌یابدو ناحیه بین سطحی که مسئول ارتباط بین ماتریس و پرکننده است، افزایش قابل ملاحظه‌ای نشان می‌دهد. در نتیجه، تعداد برهم‌کنش‌های بین ماتریس و پرکننده افزایش می‌یابد. نانوپرکننده‌های زیادی به منظور تهیه نانوکامپوزیت‌ها به کار گرفته می‌شوند که از آن جمله می‌توان به سیلیکات‌های لایه‌ای (نانورس)، نانو لوله‌های کربنی، نانو تیتانیم دی اکسید و نانو ذرات آلی مانند نانو کریستال‌های سلولز و نشاسته اشاره کرد. در این مطالعه، روش های ارزان، ساده و سریع برای تولید نانوسلولز و ونانوکامپوزیت سلولزی با استفاده ازحلال معرفی می شوند.