بررسی تولید کامپوزیت زیست تخریب پذیر از الیاف خمیرکاغذ حاصل از کاه گندم

در سالهای اخیر استفاده از منابع چوبی و پسماندهای کشاورزی به عنوان پرکننده و تقویت کننده پلاستیک، مورد پذیرش قرار گرفته است و تحقیقات بنیادی و کاربردی زیادی در زمینه پلاستیک های تقویت شده با مواد لیگنوسلولزی بسرعت در حال رشد است. در این تحقیق به بررسی ویژگی های فیزیکی کامپوزیت های زیستی تولید شده از الیاف خمیرکاغذ حاصل از کاه گندم با فرآیندهای مختلف خمیرکاغذسازی پرداخته می شود. در این تحقیق ماده جفت کننده مالئیک انیدرید_پلی پروپیلن به میزان 3درصد و و نسبت ماده زمینه پلی پروپیلن به ماده تقویت کننده خمیرکاغذ 50/50 درصد در نطر گرفته شد.بررسی نتایج نشان داد ویژگی های فیزیکی چندسازه های سلولزی ارتباط مستقیمی با فرآیند خمیرکاغدسازی دارد بطوریکه کامپوزیت حاصل از فرآیند شیمیایی پایداری ابعاد بیشتر و جذب آب کمتری نسبت به چندسازه های ساخته شده با روش مکانیکی داشتند. در این تحقیق بازده کل برای فرآیندهای سولفیت قلیایی، سودا و شیمیایی مکانیکی به ترتیب 4/64، 65 و 85 درصد گزارش شد. همچنین واکشیدگی ضخامت برای این تیمارها به ترتیب 8/1، 9/1 و 3/2 درصد بدست آمد. به طورکلی استفاده از تیمار شیمیایی می تواند منجر به بهبود ویژگی‌ها الیاف لیگنوسلولزی شده و درنهایت مقاومت چند سازه های الیاف طبیعی را افزایش می‌دهد.