کامپوزیت های پیزوالکتریک: مروری بر روشهای ساخت و ارائه روش تلفیقی کم هزینه

اثر پیزوالکتریک که تنها در مواد با ساختار کریستالی غیر متقارن نسبت به مرکز (non-centrosymmetric) وجود دارد به صورت یک وابستگی خطی بین پلاریزاسیون الکتریکی و کرنش مکانیکی تعریف می شود. سرامیک های پیزوالکتریک متعارف معمولاً شکننده بوده و در برابر شکست ترد آسیب پذیر هستند. از طرف دیگر پلیمرها که عموماً سبک و انعطاف پذیر می باشند، خاصیت ضعیف پیزوالکتریک دارند. به منظور دستیابی به خواص بهینه، کامپوزیت های پیزوسرامیک-پلیمر با کاربردهای وسیعی در زمینه های مختلف همچون ناوبری کشتی ها و زیردریایی ها، نظارت بر منابع آبی، مخابرات زیر آب، تست های غیر مخرب، سونوگرافی و ... ارائه شده اند. این مقاله برآن است تا با مطالعه روشهای گوناگون ارائه شده جهت ساخت مواد پیزوکامپوزیت که اغلب در مرحله توسعه و نوآوری قرار دارند؛ ضمن بررسی ویژگی ها و نکات مثبت و منفی هر روش، روش تلفیقی و کم هزینه ای برای ساخت پیزوکامپوزیت های نوع 3-0 با قابلیت استفاده برای طیف وسیعی از مواد پلیمری ارائه نماید. از جمله ویژگی های روش ارائه شده می توان به توزیع یکنواخت ذرات سرامیک در زمینه پلیمر و عدم وجود حباب در ساختار پیزوکامپوزیت اشاره کرد.