بررسی تجربه زیسته معلمان ابتدایی از ارزشیابی توصیفی در شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی تجربه زیسته معلمان ابتدایی از ارزشیابی توصیفی در شهر اصفهان می باشد. این پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی و با توجه به اهداف و سوالات تحقیق، از نوع تحقیقات کاربردی می باشد. جامعه ی آماری کلیه معلمان ابتدایی شهر اصفهان بوده که از میان آنها 60نفر با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز نیز با اتخاذ رویکرد تلفیقی همزمان از پرسشنامه ی نگرش سنج و مصاحبه ی نیمه ساختمند عزیزی و حیدری(1391) بهره گرفته شد. روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه با مساعدت و همفکری صاحب نظران گروه علوم تربیتی تایید شد. پایایی سوالات پرسشنامه نیز، با استفاده از روش پایایی آلفای کرونباخ آزمون و معادل 95/0برآورد گردید. در تحلیل داده های پژوهش، علاوه بر شاخص های گرایش مرکزی آمارهای توصیفی از آزمون تی تک نمونه ای استفاده شد. ضمناً در بخش کیفی (مصاحبه ها) نیز با استفاده از روش تحلیل محتوا، متن ضبط شده ی مصاحبه ها که در بین 15 نفر از معلمان اجرا شد، تحلیل گردید و بر اساس محتوای تحلیل شده به سوالات اساسی پژوهش پاسخ داده شده است. نتایج نشان داد که 1) آگاهی معلمان راجع به ارزشیابی توصیفی کافی و جامع نبوده است. 2) معلمان ارزشیابی توصیفی را الگویی مناسب برای ارزشیابی تحصیلی دوره ی ابتدایی تشخیص داده اند. 3)ارزشیابی توصیفی نیز همانند شیوه قبلی مشکلات و مسایل خاص خود را دارد، اما نسبت به شیوه سنتی از معایب کمتری برخوردار است. 4) ارزشیابی توصیفی در حد قابل قبولی بر ارتقای بهداشت روانی محیط یاددهی-یادگیری موثر است و 5) معلمان تا حد قابل قبولی ارزشیابی توصیفی را به عنوان یک نوآوری آموزشی می پذیرند.