وضعیت ساختمان مدرسه، حضور در مدرسه و پیشرفت تحصیلی در مدارس دولتی شهر تهران: یک مدل میانجی‌گری

تاکنون اطلاعات مختصری در رابطه با چگونگی تاثیر وضعیت تسهیلات مدرسه بر نتایج تحصیلی حاصل شده است. این پژوهش نقش حضور در مدرسه را به عنوان یک واسطه میان تسهیلات نیازمند تعمیرات و نمرات دانش‌آموزان در آزمون‌های شهری و استانی مورد مطالعه قرار می‌دهد. داده‌های حاصل از وضعیت ساختمان و نتایج حاصل از آزمون‌های استاندارد ریاضی و هنر زبان انگلیسی (ela) با بکارگیری یک نمونه 95 تایی از مدارس ابتدایی شهر تهران تحلیل شد. متغیرهای مرتبط با پیشرفت تحصیلی مانند قومیت، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، کیفیت معلمان و اندازه-ی مدرسه به عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته شدند. در مدرسه‌های با تسهیلات خراب یا کهنه دانش‌آموزان به ‌طور متوسط روزهای کمتری را در مدرسه حضور یافتند و بنابراین نمرات کمتری در آزمون‌های استاندارد ela و ریاضیات کسب نمودند. مشخص شد که حضور در مدرسه یک واسط کامل برای نمرات ela و یک واسط جزئی برای نمرات ریاضی است. این پژوهش شواهد تجربی از تاثیر کیفیت ساختمان بر نتایج تحصیلی را فراهم می‌آورد و موضوعات عدالت اجتماعی در رابطه با این پدیده را مدنظر قرار می‌دهد.