پایش خشک‌سالی با سنجش‌ازدور و سامانه google earth engine (موردمطالعه : استان مرکزی)

خشک‌سالی در مناطق خشک و نیمه‌خشک جهان منجر به خسارت‌های زیادی می‌شود بنابراین پایش و مدیریت آن امری ضروری است. سنجش‌ازدور و استفاده از تصاویر ماهواره‌ای به‌عنوان ابزاری مفید برای پایش مکانی و زمانی خشک‌سالی موردتوجه محققین واقع‌شده است. روش‌های سنتی برای مدیریت این بحران بسیار زمان‌بر است بنابراین لزوم استفاده از تصاویر ماهواره‌ای بسیار بااهمیت است. پردازش تصاویر ماهواره‌ای در نرم‌افزارهای آفلاین، به دلیل حجم زیاد تصاویر زمان‌بر بوده و محدودیت‌هایی را به دنبال دارد. سامانه google earth engine این قابلیت را فراهم می‌کند که در بستر وب و با کدنویسی، شاخص‌های خشک‌سالی برای مدیریت این بحران را محاسبه و پیاده‌سازی کرد. هدف از این مقاله، مطالعه و بررسی خشک‌سالی در بازه زمانی سال‌های 2013 تا 2019 در استان مرکزی بوده است. برای دستیابی به این هدف، با مطالعه تحقیقات پیشین، شاخص های مناسب برای پایش خشک‌سالی شامل شاخص اختلاف نرمال شده پوشش گیاهی (ndvi)، شاخص وضعیت پوشش گیاهی (vci)، شاخص وضعیت دما (tci) و شاخص بارش (pci) انتخاب شدند. این شاخص‌ها با تصاویر landsat8 و trmm در سامانه google earth engine، برای دوره زمانی مدنظر و درمقیاس زمانی سالیانه محاسبه شدند. نتایج حاصل با شاخص بارش (pci) به‌صورت سالیانه مقایسه و مورد بررسی دقیق قرار گرفتند. نتایج نشان داد که شاخص tci بیشترین همبستگی را با شاخص بارش دارد و همچنین بیشترین خشک‌سالی مربوط به سال 2015 و 2016 بوده است که 70 درصد استان دارای خشک سالی‌های خفیف، متوسط و شدید بوده است.