شناسایی و پایش زمین‌لغزش با استفاده از تکنیک تداخل سنجی تفاضل رادار (محدوده موردمطالعه جاده ارتباطی نیر به سراب)

زمین‍لغزش یکی از نمونه‍های ناپایداری دامنه‍ای می‍باشد که بیشتر در مناطق کوهستانی رخ می‍دهد و هرساله خسارات جانی و مالی بسیاری را به بار می آورد. به منظور مدیریت و کاهش خطرات ناشی از زمین‍لغزش نیاز است تا مناطق دارای پتانسیل لغزش خیزی شناسایی و پایش شوند. شناسایی و پایش زمین لغزش جاده ارتباطی نیر به سراب (گردنه‌صائین) با استفاده از الگوریتم sbas می‍باشد. در این پژوهش از 8 تصویر سنجنده سنتینل 1 راداری باند c ،که بدون ابر و برف می‍باشد برای پردازش تصاویر و از 8 تصویر سنجنده سنتینل 2 ، برای انجام طبقه‍بندی استفاده شده است. در انجام پردازش از الگوریتم sbas برای چهار ماه از سال‍های 2017 و 2020 به منظوراندازه‍گیری میزان جابه‍جایی رخ داده در سال‍های ذکر شده در منطقه مورد مطالعه می‍باشد. تکنیک‍های مورد استفاده در این پژوهش میزان جابه‍جایی و پایین آمدگی را با دقت قابل قبولی محاسبه کردند و طبق نتایجی که از الگوریتم sbas به دست آمد 16 سانتی متر بود که باتوجه‌به نقشه‍های تهیه شده و مقایسه آنها با نقشه‍های طبقه‍بندی می‍توان این‍گونه بیان کرد که میزان زمین‍لغزش از سال 2017 به سال 2020 در جنوب منطقه مورد مطالعه در کاربری کشاورزی - آبی و مناطق شهری و در شمال منطقه در مراتع بیشترین میزان زمین‍لغزش‍ها رخ داده است. شایان ذکر است که بیشترین زمین لغزش های رخ داده مربوط به سال 2017 می‍باشد و در سال 2020 زمین‍لغزش‍های رخ داده بیشتر در جنوب منطقه و در کلاس مرتع و زمین‍های بایر می‍باشد. با توجه به پردازش‍های انجام گرفته در منطقه مورد مطالعه می‍توان این‍گونه نتیجه گرفت که الگوریتم sbas دارای قابلیت بالا و قابل توجهی برای آشکارسازی و شناسایی میزان ناپایداری دامنه‍ای می‍باشند.