بررسی و اولویت­بندی عوامل موثر بر تصادفات برون­شهری بر­اساس خوشه­بندی مبتنی بر مکان وقوع تصادفات (مطالعه موردی:محور سنندج-کامیاران)

تصادفات برون­شهری از جمله عوامل مهم مرگ­ومیر در ایران است و اغلب نتایج جبران­ناپذیری دارد. از بررسی موقعیت مکانی تصادفات و شناسایی و رتبه­بندی میزان دخالت عوامل موثر بر تصادفات، نتایج سودمندی حاصل می­شود. در این تحقیق، از داده­های تصادفات چهار سال محور سنندج-کامیاران استفاده شده است. با بهره­گیری از الگوریتم k-means به خوشه­بندی تصادفات پرداخته شد و برای انتخاب بهترین تعداد خوشه از شاخص سیلوئت استفاده گردید. از این رو، عدد پنج به عنوان بهترین تعداد خوشه انتخاب شد. در نتیجه مشخص گردید، بیشترین تصادفات در خوشه اول و در کیلومتر صفر تا 12 کامیاران به سمت سنندج رخ داده است. سپس با استفاده از الگوریتم درخت تصادفی به بررسی میزان تاثیرگذاری هر عامل در شدت تصادفات پرداخته شد. بر این اساس، خوشه و هندسه محل تصادف بیشترین تاثیر را در تشخیص شدت تصادف داشته­اند. از الگوریتم apriori به منظور کشف قوانینی که منجر به تشخیص شدت تصادف می­شوند، با بهره­گیری از عواملی که مشخص شد بیشترین تاثیر را در شناسایی شدت تصادف داشته اند، استفاده گردید و در آخر، با تعیین حداقل مقدار قابل قبول ضریب اطمینان و ضریب پشتیبانی قوانینی به دست آمد که با توجه به عوامل ورودی الگوریتم، به تشخیص میزان شدت تصادف پرداخت.