تحلیل تصادفات جاده‌ای به‌منظور شناسایی نقاط حادثه‌خیز با استفاده از خوشه‌بندی مکانی (مطالعه موردی: محور ده بالا-طرزجان)

تصادفات جاده‌ای از عوامل بسیار مهم مرگ‌ومیر و صدمات شدید جانی و مالی در سراسر جهان به شمار می‌آید و آثار سنگین اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آن جوامع بشری را به‌شدت مورد تهدید قرار داده است. ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست و میزان تصادفات جاده‌ای آن از متوسط جهانی بیشتر است. ازاین‌رو بررسی آمار تصادفات جاده‌ای و شناسایی مناطق پرخطر اهمیت زیادی در جلوگیری از بروز تصادفات در مکان‌های مشابه دارد. داده‌های مورداستفاده در این تحقیق داده‌های 5 ساله محور ده بالا-طرزجان در استان یزد می‌باشد. به منظور شناسایی نقاط حادثه‌خیز جاده ده بالا از الگوریتم‌های خوشه‌بندی استفاده‌شده است. برای شناسایی نقاط حادثه‌خیز با استفاده از الگوریتم‌های k-means و k-medoids از تعداد 9 خوشه با استفاده از شاخص دیویس-بولدین استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد تصادف در خوشه‌های شماره 2 که در کیلومتر 2 و 3 جاده واقع هستند، رخ‌داده است. در مرحله بعد برای پیاده‌سازی getis-ord gi* ابتدا با استفاده از تابع collect event به نقاط وزن داده شد و تابع موردنظر بر روی خروجی آن اعمال شد. نتایج حاصل از این تابع نشان داد که نقاط حادثه‌خیز در کیلومتر 1 و 2 جاده ده بالا واقع هستند. درنهایت با مقایسه نتایج و همپوشانی آن‌ها، کیلومتر 2 این جاده به‌عنوان حادثه‌خیزترین مکان جاده مشخص شد. با بررسی تصادفات رخ داده در کیلومتر 2 جاده ده بالا، میتوان نتیجه گرفت که عامل هندسه جاده نسبت به عامل روشنایی و وضعیت آب و هوا تاثیر بیشتری در بروز تصادفات در آن محل داشته است.