مقایسه مدل‌سازی ژئوالکتریک برمبنای مش ساختاری و غیرساختاری، مطالعه موردی: آزادراه تهران-شمال

حرکت و جابجایی توده‌ای مواد دامنه از عمده‌ترین مخاطرات طبیعی در مناطق با توپوگرافی ناهموار می‌باشد، که آسیب‌های جبران‌ناپذیری به سازه‌های مهندسی، منابع آب و پوشش گیاهی می‌رساند. جهت شناسایی و درک درست این مخاطره واقع در آزادراه تهران- شمال، از روش ژئوفیزیکی مقاومت الکتریکی توموگرافی استفاده شده است. داده‌های حاصل از برداشت الکتریکی با آرایه شلومبرژه و هشت پروفیل موازی به فاصله تقریبی 20 متر از یکدیگر بر روی سطح زمین‌لغزش در نرم‌افزار resipy برمبنای مش‌های ساختاری و غیرساختاری مدل شدند. براساس مقایسه صورت گرفته بین نتایج حاصل از هر دو مش، الگوریتم غیرساختاری زمان و حافظه کمتری جهت پردازش مدل قابل قبول نیاز دارد. سپس با استفاده از نتایج حفاری در منطقه، سه لایه زمین‌شناسی در تصاویر شبه مقاطع الکتریکی شناسایی شدند. لایه سطحی با ضخامت کم تشکیل شده از توف سبز، سیلت و آبرفت درشت‌دانه با مقاومت الکتریکی بیشتر از 500 اهم‌متر بر روی لایه ضخیم با مقاومت پایین (کمتر از 50 اهم‌متر) شامل توف و شیل منطقه قرار دارد. لایه شیلی که عامل اصلی وقوع زمین‌لغزش در منطقه می‌باشد بر روی سنگ بستر متشکل از ماسه‌سنگ و سنگ‌های درشت‌دانه هوازده با مقاومت الکتریکی بالا قرار گرفته است.