آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی و تاثیر آن بر روی تراز آب های زیر زمینی (مطالعه موردی: دشت زرند)

هدف از این مطالعه آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی و تاثیر آن بر تغییر تراز آب های زیرزمینی دشت زرند طی دوره 17ساله از سال 1381 تا سال 1397 می باشد. بدین منظور از تصاویر ماهواره لندست7، سنجنده ی و ماهواره لندست 8، سنجنده ی oli استفاده گردید، سپس با استفاده از الگوریتم طبقه بندی حداکثراحتمال نقشه کاربری اراضی با در نظر گرفتن هفت کلاس اصلی در منطقه شامل زغالشویی، مناطق مسکونی و ساخته شده، باغ، زراعی، زمین بایر(کوه و بیرون زدگی، کفه رسی و آبرفت) برای هر سال ترسیم گردید. اطلاعات تراز آب های زیرزمینی تهیه و با استفاده از روش درون یابی معکوس فاصله وزندار (idw) نقشه های توزیع مکانی تراز آب های زیرزمینی ترسیم و سپس افت تراز آب طی دوره 17 ساله مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که از سال 2002 تا 2018 کاربری کوه و بیرون زدگی به میزان 03/0 کیلومترمربع و کاربری کفه رسی به میزان 93/0 کیلومترمربع کاهش داشته اند، اما کاربری های زغالشویی به میزان 96/4 کیلومترمربع، کاربری مناطق مسکونی و ساخته شده به میزان 2/3 کیلومتر مربع، کاربری باغ به میزان 8/14 کیلومترمربع،کاربری زراعی به میزان 79/2 کیلومترمربع و کاربری آبرفت به میزان 21 کیلومترمربع افزایش داشته اند. با ارزیابی نقشه های تراز آب زیرزمینی مشخص گردید که سطح تراز آب در سال 1384 کمترین و در سال 1397 به بیشترین مقدار خود رسیده، که در محدوده های زغالشویی، زراعی و باغ به دلیل اینکه برداشت از آب زیرزمینی کم است در نتیجه تراز سطح آب زیرزمینی بالا است. به منظور بررسی آماری و مکانی با استفاده از روش رگرسیون مربعات معمولی و جغرافیایی وزنی چند پارامتر شامل زغالشویی، باغ و زراعی به عنوان تاثیرگذارترین کاربری های موجود در منطقه در کاهش افت آب های زیرزمینی شناخته شدند، نقشه های تاثیر ضریب کاربری اراضی بر تراز آب های زیرزمینی نشان دهنده بیشترین تاثیر این کاربری ها در بخش شمال غرب و جنوب شرق دشت زرند می باشد.