تعیین چشمه های موثر بر کاهش میزان دید افقی با استفاده از تحلیل مولفه های اصلی: مطالعه موردی شهر تهران

در مقاله حاضر برای تعیین چشمه های کاهنده میزان دید افقی از روش تحلیل مولفه های اصلی استفاده شده است. برای این منظور داده های هواشناسی در سه ایستگاه همدیدی همراه با میزان غلظت آلاینده ها در سه ایستگاه سنجش آلاینده ها در شهر تهران استفاده شده است. هشت متغیر اولیه شامل سرعت باد، دما، رطوبت نسبی، غلظت مونوکسید کربن، ذرات معلق، ازن، دی اکسید گوگرد و دی اکسید نیتروژن به مولفه های اصلی تبدیل شده و سپس مقادیر ویژه مولفه های مختلف تعیین می شوند. نتایج تحلیل مولفه های اصلی نشان می دهد که تنها دو مولفه اول از مولفه های اصلی مقادیر ویژه بزرگ تر از یک دارند که تقریباً 60 درصد تغییرات متغیرهای اصلی را باعث می شوند. با اعمال چرخش وریمکس بر ماتریس مولفه های اصلی، متغیرهای با مقادیر هم بستگی بیش از 6/0 به عنوان چشمه های کاهنده دید انتخاب می شوند. دسته اول چشمه های غیرمحلی کاهنده دید هستند که تنها آلاینده تاثیرگذار میزان بر دید، غلظت ذرات معلق موجود در جو است و بیان گر شرایطی است که ذرات گردوخاک توسط عوامل هواشناسی به منطقه منتقل می شوند. دسته دوم مربوط به گسیل در مقیاس محلی است که شامل آلاینده های مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد و دی اکسید نیتروژن است که چشمه های گسیل صنعتی و حمل و نقل در منطقه شهری تهران را نشان می دهد و شامل گسیل آلاینده های ناشی از سوخت وسایل نقلیه موتوری، ترافیک و آلاینده های صنعتی است.