تعیین مناسبترین ابعاد شبکه نمونه برداری برای دستیابی به مناسب ترین ساختار مکانی تنوع گونه های چوبی در جنگل های زاگرس (مطالعه موردی: جنگل های قلاجه در استان کرمانشاه)

این تحقیق با هدف تعیین مناسبترین ابعاد شبکه نمونه برداری برای برآورد تنوع گونه های چوبی به روش زمین آمار در جنگل های زاگرس طراحی شد. منطقه مورد پژوهش قسمتی از جنگل های قلاجه است با وسعت 200 هکتار که در استان کرمانشاه واقع شده است. به این منظور نمونه برداری در قالب 9 شبکه آماربرداری به ابعاد 200 × 100 متر، 200 × 150 متر، 200 × 200 متر، 400 × 100 متر، 400 × 150 متر، 400 × 200 متر، 600 × 100 متر، 600 × 150 متر و 600 × 200 متر و با استفاده از قطعه نمونه های 10 آری دایره ای شکل انجام شد. سپس واریوگرام های تجربی با استفاده از داده های زمین مرجع برداشت شده برای متغیرهای تنوع گونه ای شامل شاخص های تنوع شانون- وینر و سیمپسون محاسبه شدند. نتیجه واریوگرافی ها نشان داد که هر دو متغیر مورد بررسی در شبکه های 200 × 150 متر، 200 × 200 متر، 400 × 200 متر و 600 × 150 متر از خود ساختار مکانی قوی نشان دادند که با استفاده از مدل کروی برازش شدند. در نهایت با بررسی ساختار واریوگرام های حاصل از داده های هر شبکه و همچنین ارزیابی صحت و دقت حاصل از درون یابی به روش کریجینگ، شبکه نمونه برداری 200 × 150 متر به عنوان شبکه بهینه نمونه برداری برای مطالعات تنوع گونه ای در جنگل های زاگرس معرفی شد.