تعیین ضریب ایمنی شیروانی ها تحت شکست ترکیبی (واژگونی- قاشقی) با استفاده از الگوریتم بهینه سازی کلونی زنبور عسل

با گسترش فعالیت های عمرانی و نبود زمین مناسب برای ساخت و ساز، احداث ساختگاه های مصنوعی امری اجتناب ناپذیر می باشد، که شیروانی های سنگی و خاکی بر این ساختگاه ها مشرف خواهند بود. در برخی از مواقع این شیروانی ها متشکل از دو محیط با رفتارهای ژئومکانیکی مختلف می باشند. وجود یک محیط سنگی لایه لایه (دارای پتانسیل شکست واژگونی) در پشت یک تودۀ خاک (دارای پتانسیل شکست قاشقی) یک حالت ترکیبی (شکست واژگونی- قاشقی) را ایجاد می کند. در این مقاله برای تحلیل تئوریک این شکست، ابتدا برهمکنش توده سنگ و توده خاک مقاوم بررسی می شود. با تعین این برهمکنش، یک مدل تئوری برای تحلیل پایداری شیروانی ها در برابر شکست ترکیبی واژگونی- قاشقی پیشنهاد و کد کامپیوتری آن نوشته شد. با توجه به وجود عدم قطعیت در پارامترهای ورودی، حالت بحرانی تر شکست می بایست با یک روند تکراری سعی و خطا به دست آورده شود. این روند تکراری با حجم عظیمی از داده ها و محاسبات مربوطه بسیار وقت گیر خواهد بود. از اینرو در کد محاسباتی از الگوریتم بهینه سازی زنبور عسل برای اجتناب از روند سعی و خطا استفاده شده و کاهش زمان محاسبات، استفاده شده است. این کد اطلاعات مربوط به شیروانی را از کاربر دریافت و پایداری آن را تعیین می کند. در نهایت یک مثال موردی، موجود در کارهای منتشر شدۀ قبلی با استفاده از کد مذکور مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از آنالیز تصدیق می کند که این تعمیم اعتبار داشته و به شرطی که اطلاعات ژئومکانیکی و هندسی به طور مناسبی در آن گنجانده شود، راه حل موثری برای حل مسائل پایداری در محیط های ترکیبی سنگی و خاکی می باشد.