بررسی تطبیقی حکمرانی آموزش عالی

حکمرانی اغلب با نگاهی جدید، به محدود نمودن قدرت سنتی سلسلهمراتبی (بالا- پائین) و تغییر مسیر آن به سوی تصمیمهای جمعی میپردازد. هدف پژوهش حاضر بررسی تطبیقی حکمرانی آموزش عالی در بین کشورهای حوزه آسیا، اتحادیه اروپا و کشورهای oecd است. به منظور نیل به هدف پژوهش، از رویکرد ترکیب نظاممند تحقیقات استفاده میشود. جهت دستیابی به اطلاعات مورد نیاز در زمینه موضوع مورد پژوهش از پایگاههای اطلاعاتی معتبرعلمی نظیر science direct وsid استفاده گردید. انتخاب مقالات در پژوهش حاضر بر مبنای ارتباط با حکمرانی بوده است و سعی شد از مقالاتی استفاده گردد که اطلاعات مناسبی در این زمینه به پژوهشگر ارائه دهد. نتایج حاکی از آن بود که در حوزه اتحادیه اروپا از لحاظ استقلال سازمانی، سیستم آموزش عالی انگلستان، نمره 100 % را در همه شاخصها اخذ کرده است، در حوزه خودمختاری مالی کشورهای لوکزامبورگ، لتونی و انگلستان مستقل هستند. در حوزه خودمختاری کارکنان، شمار وسیعی از سیستمهای آموزش عالی بالغ بر 10 کشور از جمله استونی نمره بالای 80% کسب کردهاند. در حوزه استقلال علمی کشور؛ استونی نمره 98 % را اخذ کرده است. نتایج در مورد کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی نشان داد اغلب دانشگاهها از جنبههای ساختمان و تجهیزات، وام گرفتن، صرف بودجه جهت دستیابی به اهداف، تعیین محتوای درس و ساختار دانشگاهی، استخدام و اخراج کارکنان دانشگاه، تعیین حقوق، تصمیمگیری در مورد میزان ثبتنام دانشجویان، تصمیمگیری در مورد هزینههای تحصیل از استقلال لازم برخوردار هستند. نتایج در مورد کشورهای آسیایی نیز نشان داد که این کشورها در مورد سیستمهای حکمرانی آموزش عالی خود بسیار شبیه هم هستند و بخشهای آموزش عالی متمرکزی دارند. در رابطه با کشور ایران میتوان گفت نظام آموزش عالی ایران هم در حال حاضر در اکثر شاخصها متمرکز است اما وزارت عتف قصد دارد در حوزههای مختلف بخشی از اختیارات خود را با رویکرد مدیریت منطقهای و به منظور کم کردن بار کاری به مناطق ده گانه تفویض نماید