توسعه ظرفیت حکمرانی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر برندینگ شرکتی (مطالعه­ موردی صنعت مراقبت سلامت)

خط­مشی­گذاران سلامت با مسائل متعددی از جمله پایین بودن مشارکت بیمار و خانواده او در مراقبت سلامت، عدم پاسخگویی نظام ارائه خدمت به بسیاری از نیازهای بیماران، بی‌عدالتی در بهره‌مندی از خدمات، سالمندشدن ترکیب جمعیتی و گسترش بیماری‌های مزمن مواجه هستند که اصلاح نظام سلامت ایران را به یک ضرورت تبدیل کرده است. از جمله دلایلی که می­تواند مانع اتخاذ و پذیرش اصلاحات نظام سلامت شود، بی­توجهی به ظرفیت خط­مشی و ظرفیت حکمرانی است. اهمیت ظرفیت حکمرانی و روش­های توسعه آن خصوصاً در محیط پیچیده خط­مشی­های سلامت و با حضور بازیگران متعدد در آن مضاعف خواهد شد. هدف از پژوهش حاضر تبیین «برندینگ شرکتی» به عنوان چارچوبی جهت توسعه ظرفیت حکمرانی در صنعت مراقبت سلامت است. بر اساس تحلیل مضمون داده‌های کیفی، برندینگ شرکتی به عنوان رویکردی کل­نگر در مدیریت برند سازمان­ها و دولت­ها منجر به ایجاد هویتی یکپارچه­ برای سازمان، افزایش اعتماد عمومی، تقویت مشروعیت و اعتبار و ارتقای روابط با ذینفعان داخلی و خارجی خواهد شد. نتایج نشان می­دهد برندینگ شرکتی مبتنی بر سه بعد ماهیت کل­گرا، ماهیت رابطه­ای و ارزش استراتژیک به ترتیب منجر به توسعه ظرفیت­های­ عملیاتی، سیاسی و تحلیلیِ حکمرانی خواهد شد. الگوی برندینگ شرکتی را نه‌تنها در صنعت مراقبت سلامت بلکه در سایر عرصه­ها نیز، می­توان به عنوان الگویی نوین در توسعه ظرفیت حکمرانی جمهوری اسلامی ایران محسوب کرد که تاکنون مورد توجه واقع نشده است.