آینده نگاری نظام اداری مدیریت بحران شهری با رویکرد همگرایی فناورانه (مورد مطالعه: شهر یزد)

شهر به عنوان اصلی ترین مرکز تجمع زیستی انسانها مستعد بروز بحرانها و مخاطرات ویژه ای بوده و سازوکارهایی نیز برای مدیریت این بحرانها در چنین مناطقی پیش بینی شده است که در بستری با عنوان نظام اداری فعالیت می کنند. چگونگی عملکرد این بستر اداری، تحت تاثیر عوامل محیطی متعددی از جمله فناوری قرار دارد؛ به طوریکه تحولات فناورانه می تواند آینده این مجموعه را دستخوش تغییراتی بنیادین و چالشهایی جدید سازد. هدف از تحقیق حاضر آن است که تاثیرات احتمالی جریان نوپدید همگرایی فناورانه (تلفیق چهار دانش-فناوری پیشرفته شامل نانوفناوری، زیست فناوری، فناوری اطلاعات و علوم شناختی)، بر نظام اداری مدیریت بحران شهری در ایران را مورد آینده نگاری قرار دهد. بدین منظور و با اتخاذ رویکرد کیفی و توصیفی به تحقیق، ضمن انتخاب حوزه جغرافیایی شهر یزد به عنوان قلمرو مکانی تحقیق، مهمترین تاثیرات فناوریهای همگرا (شزان) بر ابعاد مختلف نظام اداری مدیریت بحران در این محدوده با استفاده از تکنیک تحلیل ریخت شناختی و تشکیل نشست خبرگان احصاء شده اند. در ادامه و با بهره گیری از تکنیک سناریونگاری، سه آینده محتمل از این نظام با عنوان های استعاری «کاریکاتور»، «نقاشی اصیل» و «نقاشی بدل» مورد معرفی قرار گرفته و در نهایت ضمن تبیین سناریوی مطلوب شهر یزد، توصیه هایی جهت تحقق این آینده خواستنی ارائه شده است.