تاملی جدید درباره جهانی‌شدن و محلی‌گرایی

جهانی‌شدن یکی از فرایندهای جهان معاصر است که تاثیر زیادی بر جوامع و اجتماعات محلی داشته است. این فرایند جریان چندی بعدی به همراه نیروهای از بالا و پایین است که سهم مهمی در قلمروزدایی و نزدیکی جوامع از راه بسط تعاملات و روابط انسانی داشته است. برای برخی از متفکران جریان جهانی‌شدن روند روبه‌پیشرفتی است که به جوامع محلی اجازه داده است به‌خوبی خود را با استفاده از ابزارهای جهانی‌شدن عرضه کنند و به بهترین کالاها و فناوری‌های ارزان‌قیمت دیگر دست یابند. از سوی دیگر دسته‌ای دیگر از متفکران جریان جهانی‌شدن را خیابان یک‌طرفه‌ای می ببیند که از طریق آن کشورهای غربی عناصر و اشکال فرهنگی خود را به کشورهای پیرامون عرضه می‌کنند و آنان را از درون تهی می‌کنند. بر اساس این دیدگاه جهانی‌شدن تنها یک گزافه‌گویی است و ما تنها به جهانی‌سازی و غربی شدن مواجه هستیم. سوای این دیدگاه‌ها باید گفت جوامع پیرامون یا فرهنگ‌های محلی لوحی نانوشته نیستند که بدون هیچ‌گونه رویکرد انتقادی و تاملی عناصر و اشکال فرهنگی جوامع غربی را بپذیرند. این دیدگاه سومی است که در این نوشتار دنبال شده است. بر اساس این دیدگاه جریان جهانی‌شدن فرایندی مسلم است، بدون اینکه باعث یکسان‌سازی فرهنگی شود. همچنین این جریان با عدم اطمینانی که ایجاد کرده است باعث تقویت اشکالی از فرهنگ‌های محلی و خاص گرایی شده‌اند.