جایگاه و موقعیت زبان فارسی و انگلیسی در فرایند جهانی شدن

زبان انگلیسی در سفرش به سرتاسر کره زمین به طور فزاینده‌ای محلی و منطقه‌ای شده است؛ فرایندی که به آن می‌توان با عنوان «منطقه‌بندی جهانی» زبان اشاره کرد و با گذر هر روز، قوت و قدرت به کف می‌آورد. گونه‌های متنوع جدید «انگلیسی های موجود در دنیا » نامیده می‌شود. محلی شدن زبان انگلیسی توسط جمعیت بومی را بومی سازی یا فرایند بومی ساختن نامیده‌اند. در این مقاله بر آنیم تا مفهوم انتخاب زبانی را در دو حوزه انتخابهای درون زبانی و برون زبانی بررسی نماییم و ارتباط این انتخابها را با ساختار زبان و نیز ساختار قدرت (سیاسی، اقتصادی و فرهنگی) مطرح نماییم. پرسشهای اصلی این است که چه عامل و یا عواملی بر انتخابهای زبانی( چه به صورت روزمره و عادی و چه به صورت فرا ملی و بین المللی) تاثیر می گذارد ؟ آیا می توان آینده و سرنوشت زبانها را بر مبنای وضعیت کنونی آنها و نیز عوامل تاثیر گذار بر جهانی شدن زبانها پیش بینی کرد؟ در این میان زبان فارسی فاقد چه ویژگی هایی است که از این قافله دور مانده است و چه می توان کرد؟ در روابط میان کشورها همیشه وضع به این ترتیب بوده است که برخی از زبانها بیشتر از زبانهای دیگر به کار گرفته شده اند. در دنیای کنونی تنها قدرت نظامی برتری زبانی نمی آفریند. در واقع، آنچه سابقاً از آن به امپریالیسم زبانی تعبیر می شد و در نتیجه کشورگشایی و حمله و استیلای نظامی کشورها به وقوع می پیوست امروزه دیگر به شکل برتری زبانی در نتیجه برتری علمی، اقتصادی و سیاسی- نظامی درآمده است. بنابراین اگر خواسته باشیم زبان فارسی را در سطح جهانی اعتلا ببخشیم، باید زمینه های علمی، اقتصادی و سیاسی آن را فراهم سازیم. نتیجه اینکه درست است به منظور مطرح کردن زبان فارسی در دنیایی رو به کوچک شدن کنونی به پیشرفتهای اقتصادی، سیاسی و علمی نیز نیاز است تا زبان مادری از قافله به دور نیفتد، اما می توان به طور خود انگیخته از طریق پیشرفتهای الکترونیکی و اینترنتی به توسعه این زبان پرداخت