ظرفیت های قواعد فقه در جهانی شدن فقه

افزایش سرعت انتقال اطلاعات، تعامل گسترده میان گروه هاى بین المللى، فراملى و مردمى موجب کم رنگ شدن مرزهای فیزیکی و دهکده جهانی شده است. در این میان، شرع اسلام که داعیه دار تنظیم روابط انسان با خدا، خود و جامعه است، احکام آن باید پاسخ گوی تمامی مسائل و مشکلات جامعه جهانی باشد. قواعد فقهی که احکامی کلی هستند می توانند نقش مهمی در این مسیر ایفاء نمایند. براین اساس پژوهش حاضر به روش توصیفی –تحلیلی و با نگاه کلی نگر و کاربردی، جهانی شدن فقه و ظرفیت های قواعد فقهی را مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه دست یافته است که لازمه جهانی شدن فقه، توانایی پاسخ گویی سریع به تمام موضوعات و مشکلات جامعه جهانی و تلاش در نظام سازی (نظام حقوقى، اقتصادی، فرهنگی و سیاسى) است. البته در این راستا زمانی می تواند موفق ظاهر شود که هم گرایی میان اجزایش به وجود آید. قواعد فقهی در ایجاد هم گرایی مذکور، نقش بسزایی دارند. قواعدی از قبیل اصاله الصحه، لاضرر، لاحرج، ید، ضمان ید، احسان، اصاله اللزوم، این توانایی را دارند که هم در برخورد با موضوعات جدید، به سرعت پاسخ گو باشند و هم در نظام سازی نقشی پویا ایفا نمایند. براین اساس نیاز است قواعد فقهی با این رویکرد بیشتر مورد توجه قرار گیرند.