انسان تک ساحتی در عرصه جهانی شدن

مقاله حاضر جریان جهانی شدن را مورد بررسی قرار داده و جایگاه انسان را در عصر جهانی شدن مورد تحلیل کرده است. جهانی شدن به عنوان فرآیندی پیچیده و فراملی است که مورد بحث بسیاری از صاحب نظران قرار گرفته است. دو دیدگاه پست مدرنیسم و مارکسیسم نگاهی منفی به جهانی شدن دارند و آن را پروژه جدیدی از جانب غرب می دانند و از آن با عنوان غربی سازی یا جهانی سازی یاد می کنند، این در حالی است که اندیشمندان لیبرالیسم این جریان را به منزله پروژه برای افزایش رفاه و آزادی زندگی انسان می دانند. در این پژوهش با استفاده از این نظرگاه ها و بهره مندی از آراء اندیشمندانی چون هربرت مارکوزه، بودریار و هابرماس به بررسی جایگاه انسان در عصر جهانی شدن پرداختیم. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع اسنادی و کتابخانه ای و با استفاده از منابع مختلف است. نتیجه حاصل از این پژوهش نشان می دهد که جهانی شدن را نمی توان یک جریان بی طرف دانست و آنچه در حال حاضر در جهان انسان ها رخ می دهد، نشان می دهد که جهانی شدن هرچند برای انسان مزیت هایی داشته است اما فرآیندی است که همچنان به تراکم قدرت به نفع امپراطوری غرب می پردازد و رفاه و آگاهی راستین را از انسان ها می گیرد.