جایگاه گزارش‌های تاریخی در تفسیر المیزان

تفسیر المیزان در 20 جلد و بالغ‌بر ده هزار صفحه توسط علامه سید محمدحسین طباطبایی به زبان عربی و در طول هفده سال (1334 تا 1351 شمسی) به نگارش درآمد و مفصل ترین تفسیر شیعی معاصر است. از ویژگی های منحصربه‌فرد این تفسیر، «جامعیت» آن است. جامعیت تفسیر المیزان از دو بُعد قابل توجه است اول جامعیت محتوا و دوم جامعیت مربوط به منابعی که علامه از آن‌ها بهره گرفته است. ایشان در بعد منابع از کتب متنوع تفسیری (27 تفسیر مکتوب شیعی و سنی)، منابع حدیثی (99 منبع حدیثی مکتوب شیعی و سنی)، کتب ادیان پیشین (تورات، انجیل، اوستا و شروح و تفاسیر مربوط به آن‌ها) و از همه مهم تر، منابع تاریخی (22 منبع تاریخی متقدم و متاخر) و ... استفاده کرده است. در این پژوهش که با هدف بررسی جایگاه گزار-ش های منابع متقدم تاریخی در تفسیر المیزان انجام گرفته است، از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بهره برده ایم. روشن شدن میزان اعتماد علامه به داده های منابع تاریخنگارانه (امری که کمتر مورد توجه دیگر مفسران قرار گرفته است) و بهره گیری از آن‌ها در توضیح محتوای آیات و یا تایید و رد آرای مفسران از نتایج این پژوهش است.