روش‌شناسی تفسیری علامه طباطبایی در فواصل آیات

فاصله، پدیده‌ای قرآنی است که نقشی مهم در زیبایی، نظم‌بخشی و انسجام آیات دارد و لازم است از جهت لفظی و معنایی مورد توجه و بررسی قرار گیرد. از جهت معنایی می‌توان سوالاتی را مطرح نمود: فاصله با محتوای آیه چه ارتباط معنایی دارد؟ میان فواصل یک سوره آیا ارتباط و هماهنگی وجود دارد؟ آیا برای تفسیر یک آیه می‌توان از فاصله آن کمک گرفت؟ برای بررسی و پاسخ به این سوالات باید سراغ تفاسیر رفت. در این پژوهش به دلیل اهمیت تفسیر «المیزان»، روش علامه طباطبایی در موضوع فاصله مورد توجه و شناسایی قرار گرفته و روشن شده است که علامه طباطبایی به موضوعاتی همچون هماهنگی فواصل، استفاده از فاصله در تفسیر محتوای آیه و روابط فواصل، نگاه دقیق و روشمندی داشته است به‌گونه‌ای که از روش تفسیری علامه می‌توان شش مورد از کارکردهای فاصله در تفسیر آیه و هفده گونه رابطه معنایی از پیوند فاصله و آیه به دست آورد که در جای خود بی‌نظیر است.